1 Ekim 2007 Pazartesi

VEDA SADECE UFAK BIR VEDA

Hayatima girdigin gun kendimi dunyanin en sansli insani hissettim.Seninle yasadigim tek saniye bile benim icin bir omure es degerdi.Her zaman once senin yasamin,sonra benim dedim.Gozlerinde dunyanin en guzel renklerini,pariltilarini gordum.Seni kendi dunyamin merkezi yapip adeta senle nefes alip verdim.Senin icin canimdan vazgecmeyi goze alip askim icin savasmaya calistim.Cunku asiktim hayat SENDIN ve benim hayatimda sen yoksan hicbirsey yoktu.Simdi dusunuyorum da ben dunyanin en buyuk delisiyim...Gozlerinin gozlerimle bulustugu gunden beri delice bir askla sevdim ve gurur duydum bu askla.Ama simdi o askin beni ne kadar bogdugunu ne kadar nefessiz biraktigini hissediyorum.Bu ask artik bana agir geliyor.Yasamaktan gurur duydugum duygu simdi bogazima takilmis bir ilmek gibi...Eger hayat bana seni veremiyor ve benden de cok seyler alip goturuyorsa ben bu oyundan vazgectim.Ruhumu ruhunla birlestirmistim,hicbirseyden pismanlik duymuyorum,ben savastim kendimce.Ne kadar basarili oldum tartisilir.Ama vicdanim rahat...Ve simdi seni isinle gorusmelerinle ve hayatinda simdiye kadar benden once gelen ne varsa hepsiyle bas basa birakiyorum.Ruhuma taktigin halkayi ben kaldirip yere caldim.Sen ne yaparsin bilmem.Ama ben sensiz bir dunya kuracagim kendime.Orda sen sadece bir siluet olacaksin.Mutlu ol cunku ben artik bunu basaracagim...ELVEDA...

...ICIMDEN GECENLER...

Sensiz gecen her gunun sonunda kadere isyanim buyuyor.Bu kadar caresiz olmak beni yikiyor.Hayatin iyi ve kotu yonlerini seninle tanidim,buyudum,sevdim,agladim,guldum.Yasami yasam yapan tum gercekleri sen ogrettin bana... Simdi sensizlikle avunuyorum.Bir care bulmak o kadar zor ki...Bir tarafini yarim birakmak,birseylerden vazgecmek zorunda kalmak...
Eger bunun adina,bu aci vekmeye ask deniliyorsa evet ben sana asigim...Delice birsey yapmamak icin kendimle savasiyorum adeta...Cunku bu hayatta sen ve ben hep birdik.Seni nasil yarim birakabilirim ki...Ya sensiz ben ne yaparim oralarda!!!
Belki te care-OLUM-ama sensiz olmaya dayanamadigim icin yapamiyorum.SESINI DUYABILMAK YUZUNU GOREBILMEK PAHASINA DA OLSA BU LANET YASAMA KATLANIYORUM...CUNKU SEN BENIM EVVELIM VE AHIRIMSIN...
SENSIZ BEN BIR HICIM BIRICIGIM SEVDIGIM...
EVVELIM SEN OLDUN AHIRIM SENSIN...

TEK VE SON SÖZÜM "AHH..!" SiMDi

Bazen kabullenmekten başka çare kalmaz insana...
Gitmek gerekir...
Susmak gerekir...
En güzel yerinde yırtıp atmak gerekir...
Sana söyleceğim ne çok şey vardı oysa...
Sana dair güzel cümleler kuracaktım,aşka dair masallar...
Ama gitmem gerekti...Bilerek ve isteyerek değil...Bilerek ve istemeyerek...
Yalın ayak ve geri geri gidercesine...
Gidişim benim isteyişimden değil,senin gönderişindendi...
Her fırsatta çıkış kapılarını açmandan bu firar...
işte kapı burada dedin hep susarak...
Sebep yok demen yeterli bir sebepti her şey için...
En azından gitmem için...
Oysa ben daha kalacaktım...Bir ömür daha orada olacaktım...
Başucunda uyuyup,senle uyanacaktım...
Ama bak hemen önümde duruyor uçsuz bucaksız bir terk-i diyar...
Gidiyorsam sevgisizliğimden değil...Sensiz yapabileceğimden hiç değil..!
Ama bazen kabullenmek gerekir her şeyi...
Olduğu gibi...
Kabullendim...tek sözüm "ahh..!" şimdi...
Bilmeni isterim ki yitirmedim ben hiç bir şeyi...
Hala aynıyım...
Hala ilk günkü gibi...
Değişen sensin sevgili...Cok uğraştım...Savaştım...Kazandım bazen...Ama çokça yenildim...
Bana kabullenmekten başka çare bırakmadın ki..!
Bu yüzden boyun büküklüğüm...
Yoksa dağları devirircesine giderdim...Bilirsin...
Gitmek isteseydim kimse görmeden giderdim...
Sana bile sezdirmeden...
Oysa ben gitmek istemedim hiç..!
Sen yitmemi istedin...
Bu yüzden sana bir sızı hediye ettim...
Bazen başka çıkar yol kalmıyor insana...
Sussan olmuyor,konuşsan çiçekler soluyor...
Gitsen içinden gelmiyor,kalsan gönlün almıyor...
Olmuyor sevgili olmuyor...
Bana kabullenmekten başka çare bırakmadın ki..!
Kabullendim..tek ve son sözüm "ahh..!" şimdi...

iCiM O KADAR DOLU Ki BiR VOLKAN GiBiYiM...


Sevgi uzerine cok sey soylenir bu hayatta...Herkes birseyler yasamis,gormus...Belki kalbi kirilmis,belki vurgun yemis belki de cok zayif ihtimalle mutlulugu yakalamis...Bir bakarsak cevremize herkesin aska dair anlatacagi en ufak bir parcasi vardir...Kimi hayirsiz kocasindan,kimi kacip giden karisindan,kimi sevgilisi tarafindan terk edilmekten,aldatilmaktan milyonlarca seylerden bahsederler.Hepsinin ayri derdi sikintisi vardir.Her biri ben daha cok aci cekiyorum der!!!
Nedir bunun alt kaynagi???TABIKI "ASK"...Ne soylesem bos...Bende yenildim bir cift yesil goze...Ama oyle bir goz ki icinde cenneti buldum!!!Kaybedenlerdenim evet bende KAYBETTIM...Yoruldum,caresizim,seviyorum delicesine...Ama carem yok...Ne unutmaya,Ne cekip gitmeye...Bosa yasiyorum,yasamdan zevk almiyorum...O YOK BENDE YOKUM...Benim hayatimin temeli oymus,Bu ask dedikleri ne kadar da zormus...Sadece bir omur boyu dizlerine uzanip gozlerine bakmayi dilemistim!Olmadi,cok buyukmus istegim ben haketmiyormusum ki Rabbim vermedi!!!
Simdi ne yapacagim BEN???Yolumu,yonumu,herseyimi kaybettim...HUKUMSUZDUR!!!...